З даўніх часоў сімвалам жыцця і свету ў хрысціянстве лічылася мора, па якім нас у Нябеснае Валадарстве нясе карабель - Царква Хрыстовая. Для кожнага чалавека важна стаць на правільны курс у гэтым падарожжы, каб не збіцца з маршруту, які вядзе нас да канчатковай мэты. Наша дарога - гэта Ісус Хрыстос, Які паказвае нам шлях веры - верны шлях. Тых, хто жадае не заблукаць на жыццёвых раздарожжах, але адшукаць правільны курс свайго жыцця,

Душпастырства моладзі пры грэка-каталіцкай парафіі Маці Божай Нястомнай Дапамогі ў Мінску запрашае моладзь на рэкалекцыі.

11 красавіка адзначаецца Міжнародны дзень вызвалення вязняў нацысцкіх лагераў.
Ён быў уведзены паводле рашэння ААН у памяць пра міжнароднае паўстанне вязняў канцэнтрацыйнага лагера “Бухенвальд”. 11 красавіка 1945 году над Бухенвальдам залунаў сцяг свабоды.

11 красавіка 2013 году Апостальскі Візітатар для грэка-католікаў Беларусі адслужыў памінальную паніхіду на тэрыторыі лагера “Майданак” у Любліне.
У малітве ўзгадалі ўсіх беларусаў, якія былі вязнямі Майданака, а асабліва беларускіх дзяцей, якіх перавезлі ў Майданак з Берасця.
Асаблівыя памінальныя Службы за ахвяраў нацысцкіх лагераў прайшлі 10 i 11 красавіка 2013 году ў грэка-каталіцкіх парафіях Маці Божай Нястомнай Дапамогі ў Мінску і св. Язафата ў Полацку.

Святы Айцец 5 красавіка 2013 г. прыняў адстаўку кардынала Аўдрыса Бачкіса з пасады архібіскупа Віленскага ў сувязі з дасягненнем іерархам пенсійнага ўзросту.
Яго наступнікам папа Францішак прызначыў біскупа Гінтараса Грушаса, пераводзячы яго з пасады Вайсковага ардынарыя для Літвы.

Новы Пастыр Віленскай архідыяцэзіі нарадзіўся ў 1961 г. у Вашынгтоне ў сям’і літоўскіх эмігрантаў.
Скончыў факультэт матэматыкі і інфарматыкі ў Лос-Анджэлесе і да 1989 г. працаваў у якасці тэхнічнага кансультанта ў адной з бізнэс-кампаній.
Адчуў пакліканне і пажадаў стаць святаром на Радзіме. Быў скіраваны для навучання ў Рым.
У 1994 г. атрымаў святарскае пасвячэнне і быў прызначаны генеральным сакратаром літоўскага епіскапату.
У 2001 г. абараніў дактарат па Кананічным праве ў Папскім універсітэце св. Тамаша Аквінскага.
У 2010 г. атрымаў біскупскую сакру і быў прызначаны Вайсковым ардынарыем.

5 красавіка ў Інстытуце тэалогіі БДУ ў Мінску адкрылася міжнародная канферэнцыя «Міланскі эдыкт у гісторыі еўрапейскай цывілізацыі. Праблема ўзаемадзеяння Касцёла і дзяржавы ў сучасных умовах». На канферэнцыі, прысвечанай 1700-годдзю Міланскага эдыкта, прагучалі, між іншым, даклады Апостальскага Нунцыя ў Беларусі арцыбіскупа Клаўдыё Гуджэроцці і Мітрапаліта Мінска-Магілёўскага арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча.

У пасяджэнні ўдзельнічаў спецыяльны госць — старшыня Аддзела знешніх царкоўных сувязяў Маскоўскага Патрыярхату Мітрапаліт Валакаламскі Іларыён, прадстаўнікі хрысціянскіх канфесій Беларусі, навукоўцы Акадэміі навук і ВНУ Беларусі, замежныя спецыялісты, прадстаўнікі дыпламатычнага корпусу.

Чацвёртага красавіка 2013 г. споўніцца 400 гадоў з таго дня, калі кс. Ісаак Салакай ахвяраваў святыні ў Будславе абраз Маці Божай. Вядомы цяпер як абраз Маці Божай Будслаўскай ён быў намаляваны ў 1598 г. у Рыме і ахвяраваны папам Кліментам VIII мінскаму ваяводу Яну Пацу.

Як вядома, урачыстасці з гэтай нагоды пройдуць 5–6 ліпеня. Духоўная падрыхтоўка да юбілею распачалася яшчэ тры гады таму і праходзіла пад дэвізамі: «Марыя — выбраная дачка Бога Айца» (2010 г.), «Марыя — святыня Духа Святога» (2011 г.), «Марыя — Маці Збаўцы» (2012 г.), а сёлетнія ўрачыстасці пройдуць пад дэвізам «Марыя — Маці нашай веры». Важным акцэнтам святкавання юбілею з’яўляецца перэгрынацыя копіі цудатворнага абраза Маці Божай Будслаўскай па ўсіх дыяцэзіях Беларусі.

Урачыстае ўнясенне рэліквій благаслаўлёнага Яна Паўла II у мінскі касцёл св. Сымона і св. Алены адбылося 2 красавіка 2013 г., у 8-ю гадавіну смерці Вялікага Пантыфіка. Рэліквіі будуць захоўвацца ў правым бочным алтары святыні.

Рэлікварый з крывёю благаслаўлёнага па просьбе пробашча парафіі кс. Уладзіслава Завальнюка перадаў Мітрапаліт Кракаўскі кардынал Станіслаў Дзівіш, былы асабісты сакратар папы Яна Паўла II.

Святы Айцец Францішак наступнаю тэлеграмаю, падпісанаю Дзяржаўным Сакратаром Яго Святасці кардыналам Тарчызіё Бэртонэ, далучыўся да жалобы Яго Эксцэленцыі арцыбіскупа Клаўдыё Гуджэроцці ў сувязі з адыходам у вечнасць яго маці.

«Даведаўшыся пра адыход у вечнасць Вашай дарагой матулі спадарыні Ілкі Джаванны, Святы Айцец жадае даслаць Вам выразы свайго глыбокага спачування, запэўніваючы ў сваёй духоўнай блізкасці, а таксама ўзносячы да Пана гарачыя малітвы аб вечным супакоі для дарагой спачылай, і просіць для Вашай Эксцэленцыі і Вашых родных падтрымкі ў хрысціянскай надзеі і дасылае з вераю ва ўваскрашэнне ў Хрысце як падтрымку сваё Апостальскае благаслаўленне.

Радасць Уваскрасення Госпада і Збаўцы нашага Ісуса Хрыста вянчае шлях Вялікага Посту. Спеў пакланення Ўваскросламу завяршае нашае маўчанне і роздум над хрысціянскім пакліканнем.
У “Годзе веры” радасным спевам узвялічваем пасхальную перамогу Ўваскрослага Хрыста ды ў святле Ўваскрасення асэнсоўваем таямніцы нашай веры. З глыбіні сэрца кажам: “Веру, Госпадзе, і вызнаю”.
У духу глыбокай веры прымаем служэнне новага Біскупа Рыму, Папы Францішка, і дзякуем яму за заклік “несці цеплыню надзеі” людзям.
У пасхальны час разумеем, што крыніцай гэтай нязгаслай надзеі ёсць праўда, якую радасна абвяшчаем:
“Хрыстос уваскрос! – Сапраўды ўваскрос!”

Расклад Службаў у грэка-каталіцкіх парафіях Мінска

Чырвоны касцёл – галоўны храм
гадз. 00:00 – Пасхальная працэсія і Пасхальная Ютрань, 
Боская Літургія Ўваскрасення Гасподняга (для ўсіх парафіяў г. Мінска)
Асвячэнне велікодных страваў

Капліца на зав. Снежным д. 7
гадз. 10:00 – Боская Літургія Ўваскрасення Гасподняга

Капліца на вул. Арджанікідзэ д. 6 
гадз. 12:00 – Боская Літургія Ўваскрасення Гасподняга (для дзяцей)

Чырвоны касцёл – ніжні храм
гадз. 18:00 – Боская Літургія Ўваскрасення Гасподняга

Велікодны зварот Апостальскага Візітатара для Беларсаў Замежжа
мітрафорнага протаярэя Аляксандра Надсана

Першыя крокі папы Францішка выклікалі шмат камэнтараў у сусьветнай прэсе.
Не абышлося і без крытыкі, асабліва з боку некаторых царкоўных дастойнікаў, якім ня вельмі быў даспадобы ягоны сьціплы спосаб жыцьця, а таксама ягоная любоў бедных, якая не сканчаецца толькі словамі, і ў якой некаторыя хацелі бачыць паказуху.

А між іншым папа ня зрабіў і ня робіць нічога, чаго не рабіў Той, чыім намесьнікам на зямлі ён зьяўляецца, і які сказаў: “Лісы маюць норы, птушкі нябесныя – гнёзды свае, а Сын Чалавечы ня мае, дзе б галаву прытуліць” (Лк 9:58).
Ягоная асоба і навучаньне не супадалі з уяўленьнем чаканага Збаўцы сярод тых, якія ўважалі сябе духоўнымі праваднікамі і настаўнікамі свайго народу.
Сапраўды, “Прыйшоў да сваіх, і свае Яго не пазналі”(Ян 1:11); і ня толькі не пазналі, але адкінулі і ўзьненавідзелі, і сталі прычынаю Ягонай крыжовай сьмерці.
І ў гэтым вялікая трагэдыя абранага народу.