
Гэтая Эўхарыстыя суправаджае апошнія крокі паслугі Бэнэдыкта XVI, Біскупа Рыма і Пантыфіка. Гэта гістарычны момант, які выклікае ў нас хвалюючыя духоныя перажыванні. Мы не можам дапусціць, каб у гэты вечар не ўзнеслася малітва беларускага народу, які ёй атуляе свайго айца і пастыра. Бэнэдыкт XVI любіў і любіць гэты народ, ведае ягоныя цярпенні і носіць яго ў сэрцы. І я асабіста быў гэтаму сведкам, таксама ў час нашай апошняй сустрэчы, пра што вам я ўжо распавядаў не аднойчы. Дзякую вам усім за вашыя малітвы і за вашу блізкасць да Папы. Ад імя Святога Айца дзякую таксама Спадару Прэзідэнту, які пажадаў звярнуцца са сваім пасланнем, поўным цеплыні і шацунку. Праз некалькі гадзінаў, пасля бласлаўлення вернікаў у Кастэль Гандольфа, маўчанне людзей ахіне гэтага чалавека, асобу, якую амаль праз восем год Пан утрымліваў як кіраўніка Касцёла. Але ў гэтым маўчанні прадоўжыцца дыялог: таго ж Бэнэдыкта з ягоным Панам. І гэты дыялог будзе доўжыцца бясконца: на зямлі, пакуль Пан дазволіць жыць свайму слузе, потым у жыцці, якое наступае пасля смерці, дзе кожны з нас убачыць Бога такім, які Ён ёсць, тварам у твар.