Айцец Яўген УсошынНовы пробашч Парафіі

У Нядзелю Крыжапаклонную, 7 сакавіка 2010 г., служэньне пробашча грэка-каталіцкай Парафіі Маці Божай Нястомнай Дапамогі ў г. Менску прыняў а. Яўген Усошын, які адначасова захоўвае служэньне протапрэзьбітара Цэнтральна-Заходняга Дэканату БГКЦ.

Датыхчасовы адміністратар парафіі – а. Пахом (Кавалёў), які за апошніх 13 месяцаў рупліва служыў Парафіі, атрымаў прызначэньне служыць у тойжа Парафіі ў новай якасьці парафіяльнага вікарыя.
Гэта азначае, што менская грэка-каталіцкая Парафія Маці Божай Нястомнай Дапамогі мае двух сьвятароў: пробашча і парафіяльнага вікарыя.

На запрашэньне адміністратара грэка-каталіцкай Парафіі Маці Божай Нястомнай Дапамогі ў Менску – а. Пахома (Кавалёва), парафіяльны душпастырскі цэнтр па. Зав. Сьнежным наведвала моладзёвая група валянцёраў імя Сьвятога Мікалая з Віцебска, якую ўзначаліў а. Алесь Шыбека.

Слова ў крыжапаклонную нядзелю

1. Як Пасха – Сьвята Сьвятаў для ўсёй Царквы, так і Крыж – галоўная і непераможная зброя Хрыста Уладара, якою Ён перамог сьмерць. Колькі пахвальных словаў было сказана сьвятымі айцамі праз усе вякі пра Крыж, колькі ўрачыстых малітваў да Госпада было ўкладзена, каб уславіць Ягоны Крыж. «Крыж – уваскрасеньне памёрлых. Крыж – надзея хрысьціянаў. Крыж – падтрымка храмых. Крыж – суцяшэньне бедных. Крыж – мудрасьць неразумных. Крыж – свабода нявольнікаў. Крыж – пропаведзь Апосталаў. Крыж – аснова Царквы», – пісаў сьв. Ахрэм Сірыец у сваім пахвальным слове. Як пасярэдзіне раю стаяла дрэва жыцьця, так і пасярэдзіне Царквы заўжды стаіць Крыж, як новае дрэва, што дае нам жыцьцё, і як сьцяг перамогі над сьмерцю, якая ўвайшла ў нашае жыцьцё, калі людзі страцілі Рай.

Дарагія браты і сёстры!
Кожны год з нагоды Вялікага посту Касцёл запрашае нас да шчырага перагляду нашага жыцця ў святле евангельскага вучэння. У гэтым годзе я хацеў бы прапанаваць вам некалькі разважанняў на тэму справядлівасці, пачынаючы са сцвярджэння святога Паўла: «Справядлівасць Божая з’явілася праз веру ў Езуса Хрыста» (пар. Рым 3, 21-22).

Шматгадовы душпастыр разьвітаўся з вернікамі

У нядзелю 28 лютага 2010 г. шматгадовы душпастыр менскай грэка-каталіцкай Парафіі Маці Божай Нястомнай Дапамогі – а. Казімір Ляховіч разьвітаўся з вернікамі.

Ад 4 лютага 2010 г. ён афіцыйна служыць на роднай Гарадзеншчыне, у парафіі лацінскага абраду ў Індуры.

Айцец Казімір аб 11-й гадзіне ўзначаліў Боскую Літургію у ніжнім храме Чырвонага касьцёла, дзе традыцыйна праходзяць нядзельныя службы Парафіі. Яму саслужылі Протапрэзьбітар Цэнтральна-Заходняга Дэканату а. Яўген Усошын і адміністратар Парафіі Маці Божай Нястомнай Дапамогі а. Пахом (Кавалёў).

Велікапосная пілігрымка напярэдадні 10-годдзя Бэатыфікацыі

28 лютага 2010 г., у другую нядзелю Вялікага Посту група грэка-каталіцкіх вернікаў з Ліды і Наваградка зьдзейсьніла пілігрымку да мошчаў Блаславёных Мучаніцаў Сёстраў-Назаратанак, што захоўваюцца ў фарным касьцёле ў Наваградку.
Пілігрымку ўзначаліў душпастыр Лідчыны і Наваградчыны а. Андрэй Буйніч.
Да малітвы пілігрымаў далучыліся Апостальскі Візітатар БГКЦ Архімандрыт Сяргей і прадстаўнікі грэка-каталіцкай парафіі ў Івацэвічах.

Пілігрымка праходзіла напярэдадні 10-годдзя Бэатыфікацыі Наваградзкіх Мучаніцаў, якая мела месца 5 сакавіка 2000 г. у Рыме.

Гэтая пілігрымка беларускіх грэка-католікаў у Наваградак, да месца мучаніцтва Блаславёных Манахіняў, адбылася ў рамках Году Сьвятарства з малітвай за сьвятароў, манахаў і манахіняў нашай Царквы і асабліва за пакліканьні да сьвятарскага і манаскага служэньня.

“Мошчы Блаславёных манахіняў-мучаніцаў спачываюць у гэтым старажытным храме побач алтара Навагрудзкай Іконы Маці Божай. Малітвы Багародзіцы і гераічны подзьвіг любові Блаславёных Мучаніцаў няхай ўзмацняюць усіх нас ў любові да Бога, да Царквы і нашай шматпакутнай Бацькаўшчыны,” – зазначыў Архімандрыт Сяргей.

Сёньня, 24 лютага 2010 г., парафіянін нашай парафіі Праведнага Язэпа, народны паэт Беларусі Рыгор Барадулін адзначае свой 75-ы дзень нараджэньня.
Няма напэўна аніводнага беларуса, беларуска- ці рускамоўнага, які б ня ведаў яго імя, які б не называў яго “дзядзькай Рыгорам”, які б не мог працытаваць хаця б аднаго маленькага радка з ягоных вершаў. Ягоная духоўная паэзія ў асаблівы спосаб важная для нас, хрысьціянаў, католікаў і праваслаўных, бо, прасякнутая шчыра духам еднасьці, яднае адных з другімі, зьяўляючыся мастом між Усходам і Захадам.

На жаль свой юбілей дзядзька Рыгор сустракае ў лякарні, таму сёньня, ў дзень ягонага нараджэньня, падчас Літургіі Раней Асьвячаных Дароў у ягонай парафіі Праведнага Язэпа (вул. Арджанікідзе, 6, ст. м. Аўтазаводзкая) усе нашыя парафіяне будуць узносіць да Бога малітвы за ягонае выздараўленьне і ўмацаваньне на жыцьцёвым шляху.

22 лютага 2010 г. у парафіі Сьвятога Апостала Андрэя ў Лынтупах (Віцебская дыяцэзія, Пастаўскі дэканат) адбылася сустрэча парафіяльных груп каталіцкіх скаўтаў FSE з усёй Беларусі. У гэты дзень, у гадавіну нараджэньня заснавальніка скаўцкага руху Роберта Бадэн-Поўэла, ва ўсім сьвеце адзначаецца Дзень братэрскай думкі і праходзяць сустрэчы ў скаўцкіх сем’ях.

У суботу, 20 лютага 2010 г., у Росіцы (Верхнядзьвінскі раён) прайшлі штогадовыя ўрачыстасьці ўспаміну Росіцкіх Мучанікаў і ахвяраў нацысцкай карнай акцыі трагічнага лютага 1943 году.

Штогод у рамках гэтых урачыстасьцяў вернікі ўспамінаюць у малітве разам з Блаславёнымі сьвятарамі-мучанікамі Юрыем Кашырам і Антонам Ляшчэвічам, таксама 1526 іншых ахвяраў, спаленых фашысцкімі карнікамі 16-18 лютага 1943 году.

Сёньня - 20 лютага 2010 г. спаўняецца 120 год з дня нараджэньня айца Язэпа Гэрмановіча (літаратурны псэўданім Вінцук Адважны), беларускага каталіцкага сьвятара-марыяніна, які шмат гадоў працаваў для Царквы і Беларусі.
Нястомны працаўнік на ніве Хрыстовай ён сьведчыў пра Госпада у многіх кутках зямное кулі: на Беларусі дзе быў узгадаваны ў Друі і Вільні, ва Ўсходняй Місіі ў далёкай Манджурыі ў душпастырскім подзьвігу і ў сталінскіх лагерах Сібіры ў подзівігу вызнаўцы; ў канцы жыцьця ў Лёндане ў працы для беларусаў на чужыне.