
Пачэсныя Айцы Святаслужыцелі!
Любыя ў Госпадзе Манахі, Манахіні, Браты Семінарысты!
Дарагія Браты і Сёстры! Паважаныя Сябры!
Адвеку нечувана было, каб Бог Ісус на зямлі з’явіўся
і пажыў сярод людзей,
нашы недамаганні і хворасці на сябе ўзяў…
Францішак Скарына, Акафіст Імю Ісусаваму, кандак 7.
1.Такімі словамі 500 год таму сын Беларускай Зямлі – Францішак Скарына з Полацка выказваў сваё захапленне Таямніцай Уцелаўлення Спрадвечнага Слова Божага – Госпада і Збаўцы нашага Ісуса Хрыста.
Ужо больш за тысячу гадоў беларускія хрысціяне ўсходняй традыцыі з пабожнай пашанай радасна спяваюць візантыйскі трапар: “Нараджэнне Тваё, Хрысце Божа наш, заззяла на ўвесь свет святлом пазнання”.
Гэта выраз радаснай веры ў словы, якія Ісус Хрыстос сказаў пра Сябе: “Я святло свету, хто ідзе за Мной, не ходзіць у цемры, але будзе мець святло жыцця” (Ян 8,12).
Хрыстовае святло дайшло і да нашых праайцоў - праз стагоддзі хрысціянская вера і хрысціянскі культ кшталтавалі жыццё беларускага народу ды прыносілі плады прасвятлення і культуры: пісьменнасць, адукацыю, іканаграфію, архітэктуру, музыку, мастацтва.