Дарагія браты і сёстры ў Беларусі,

Хрыстус, наша надзея, уваскрос; і няма ні ў кім іншым збаўлення (пар. Дз 4, 12). Гэтымі словамі з кнігі Дзеяў Апосталаў усіх вас ад шчырага сэрца віншую са святам Уваскрасення Пана.

Уваскрасенне Езуса становіцца для кожнага з нас крыніцай аздараўлення, надзеі і суцяшэння. Лек ад смерці сапраўды існуе. Хрыстус з’яўляецца дрэвам жыцця, якое зноў становіцца дасягальным для нас. 

Калі трымаемся Яго, то знаходзімся ў жыцці. Пасхальнае  віншаванне ўносіць новую перспектыву ў нашае існаванне, як людское, так і хрысціянскае: перспектыву, пазначаную не смерцю, а жыццём; не канфліктам, а супакоем; не індывідуальным эгаізмам, а салідарнасцю; не хлуснёй і падманам, а бляскам праўды, святла і чысціні. Вялікдзень будзе сапраўды добрым і плённым, калі наша грахоўнае жыццё накіруецца і навернецца да Бога. 

Аддаленасць і абыякавасць у адносінах да Бога з’яўляюцца трагічнымі хваробамі, якія руйнуюць нашую рэчаіснасць і ўсялякую надзею на будучыню. 

Прыгожае імя, якое анёлы даюць Уваскросламу: той, які жывы! У гэтым і ёсць цэнтр нашай веры і нашага існавання: Хрыстус жыве цяпер і тут. Не толькі Яго вучэнне і Яго ідэі, але Яго асоба: калі Ён жывы, Ён кліча нас, дакранаецца да нас, мы можам адчуць Яго дыханне, Ён сее радасць і любіць нас вернай і абсалютнай любоўю. Не сімвалічна, не на паказ, не ідэалізавана, але па-сапраўднаму. 

«Калі Хрыстус не ўваскрос, — кажа Пісанне, — то вера ваша марная»: тая вера, якая ўжо дзве тысячы гадоў падтрымлівае незлічонае мноства мужчын і жанчын, надае сэнс іх жыццю, матывуе іх на вялікія справы, на штодённае служэнне, адкрываючы іх на надзею.

Таксама і Беларусь павінна адкрыцца на велікодную надзею, якая прыходзіць да нас ва ўваскрослым Хрысце: на надзею і духоўнае аднаўленне, як умову для любога іншага аднаўлення; на надзею ў дзейснае грамадскае сяброўства, якое можа забяспечыць упэўненасць для нашай моладзі; на надзею на прымірэнне адрознасцей; на надзею на жыццё багатае такімі вартасцямі, як дабро і братэрства.

Нашыя няўдачы, расчараванні і горыч, якія, здаецца, сігналізуюць крах усяго, асветлены надзеяй. Акт любові крыжа пацвярджаецца Айцом, і зіхатлівае святло ўваскрасення ўсё ахінае і перамяняе. Са здрады можа нарадзіцца сяброўства, з адмаўлення — прабачэнне, з нянавісці — любоў. 

Усіх шчыра віншую са святам Вялікадня, няхай кожны дзень вашага жыцця будзе напоўнены велікоднай надзеяй!