Сёння, 8 кастрычніка 2015 года, у 14.00 стала вядома імя Лаўрэата Нобелеўскай прэміі па літаратуры, і, на вялікую радасць і гонар для нашага народа, — гэта імя беларускі Святланы Алексіевіч.

Васіль Быкаў, на жаль, не дачакаўся, хоць многія вельмі спадзяваліся, што гэта імя загучыць на ўвесь свет менавіта як імя набеліста. Яно загучала, канечне, і адгукнулася ў сэрцах многіх беларусаў і не беларусаў, але іначай…

Адгукнулася і ў сэрцы сённяшняй набелісткі, якая падчас сваёй першай канферэнцыі для журналістаў адзначыла: «Я ўдзячная Адамовічу і Быкаву за прыклад і маральны ўзор».

«Давайце ўсе разам рабіць так, каб мы пачалі жыць у годнай краіне»

«Давайце ўсе разам рабіць так, каб мы пачалі жыць у годнай краіне», — заклікае Святлана Алексіевіч беларусаў, пра якіх і з вуснаў якіх паўстала яе творчасць, пераасэнсаваная і перажытая пісьменніцай.

Яе мастацка-дакументальная спадчына пра беларусаў, праўда пра наша жыццё, пра тое, што глыбока схавана, як пісьменніца кажа, у «ласкавым поглядзе, без агрэсіі» беларуса, — гэта вялікі дар для сумлення кожнага.

Яе водгук на раны нашага народа, на страты, на боль — гэта тое, што здольна моцна ўзварушыць беларуса і прымусіць яго паглядзець праўдзе ў вочы, паглядзець і не пабаяцца гэту праўду прыняць, прызнаць і толькі потым адважыцца змяняць.

Без прыняцця і прызнання таго, што ёсць, нельга ісці наперад…

І гэта высокая ўзнагарода, якую заслужыла Святлана Алексіевіч, няхай яднае нацыю і дае натхненне на адданае служэнне.

Аксана Ючкавіч, Catholic.by