19 (8) верасня 1730 г. адбылося каранаванне Жыровіцкай Іконы Багародзіцы папскімі каронамі. Папам Рымскім быў тады Клімент ХІІ (12.VII.1730 - 6.ІІ.1740). Але рашэнне "узлажыць на галаву Богадзіцяці Ісуса і Багародзіцы Дзевы ў г. Жыровіцах, у царкве айцоў ордэна св. Васіля, залатыя кароны" было прынята яшчэ ў 1726 годзе (А. Соніч), у час пантыфікату Папы Бэнэдыкта ХІІІ (29.V.1724-21.ІІ.1730).

 

Ад 2010 года, калі адзначалася 280 год каранавання Жыровіцкай Іконы Багародзіцы, беларускія грэка-католікі (асабліва парафія Маці Божай Жыровіцкай ў Івацэвічах) ушаноўваюць памяць Слугі Божага папы Бэнэдыкта ХІІІ. Адбыліся і пілігрымкі (авія-пілігрымкі) да месца ягонага нараджэння ў Gravina in Puglia.

 

***

 

Францішак скіраваў пасланне з нагоды святкавання 300-годдзя абрання на Пасад святога Пятра П’ера Франчэскі Арсіні – Папы Бэнэдыкта XIII, якое праходзіць на радзіме гэтага Пантыфіка, у Гравіна-ін-Пулья на поўдні Італіі.

 

Святы Айцец асаблівым чынам падкрэсліў пакору Бэнэдыкта XIII, яго любоў да бедных і непрыняцце ім свецкага ладу жыцця і кар’ерызму. Гэта быў чалавек малітвы, які правёў першы тры дні пасля свайго абрання Біскупам Рыма ў глыбокай малітоўнай цішы, - нагадаў Францішак.

 

Папскае пасланне было прачытана 29 мая 2024 года на заканчэнне святой Імшы, якую кардынал Марчэла Сэмерара, прэфект Дыкастэрыі па справах кананізацыі, цэлебраваў у мясцовай базіліцы Маці Божай Унебаўзятай. Менавіта ў гэтым старажытным храме развівалася пакліканне будучага дамініканіна, кардынала, біскупа і Пантыфіка.

 

П’ер Франчэска Арсіні паходзіў з заможнага арыстакратычнага роду, быў першынцам у сям’і і меў перад сабой добрыя кар’ерныя перспектывы, але адважыўся пакінуць усё і пайсці за Хрыстом, уступіўшы ў Ордэн прапаведнікаў. Праз год пасля прэзбітэрскага пасвячэння ён з паслухмянасці пагадзіўся стаць членам Калегіі кардыналаў і прыняць біскупскае прызначэнне, - нагадаў Святы Айцец.

 

Замест таго, каб супраціўляцца або дастасавацца да мірскога ладу жыцця свайго часу, Арсіні ўзрошчваў у сабе мару стаць пастырам статку, ператвараючы такім чынам унутраны супраціў у магчымасць. Ён разумеў, што Божы Провід дае яму нагоду стаць паслухмяным інструментам для адраджэння Касцёла душаў, - патлумачыў Францішак, нагадваючы, што ў далейшым П’ер Франчэска Арсіні не шкадаваў сіл дзеля духоўнага абнаўлення духавенства і вернікаў дыяцэзій, давераных яго пастырскай апецы.

 

Надзелены “дальнабачным розумам” і “высокай культурай”, ён вылучаўся ў першую чаргу “сваім пастырскім клопатам і дабрынёй сэрца”, - напісаў Папа, выказваючы пажаданне, каб гэта духоўная спадчына змагла адрадзіць у вернікаў італьянскай дыяцэзіі Гравіна такую самую любоў, якую іх выбітны зямляк меў да Касцёла і бедных, абуджаючы пачуцці поўнага любові спачування да бліжняга.

 

Аляксандр Панчанка - Vatican News