20 ліпеня на фартах у Навумавічах каля Гродна адбыліся ўрачыстасці, прысвечаныя 81-й гадавіне мучаніцкай смерці благаслаўлёнай Мар'яны Бярнацкай і іншых мучанікаў Другой сусветнай вайны.

У гэтым месцы з 13 па 16 ліпеня 1943 г. былі расстраляны гітлераўцамі больш за 3 тысячы чалавек, сярод якіх інтэлігенцыя, дзяржаўныя і грамадскія дзеячы, духоўныя асобы, у тым ліку капелан сясцёр назарэтанак і прэфект школ кс. Юстын Скакоўскі, вікарый гродзенскай фарнай парафіі кс. Казімір Шыпіла, гвардыян гродзенскага францішканскага кляштара а. Дыянізій Клімчак.

Пачаеўская ікона Маці Божай вядомая шматлікімі цудамі, сярод якіх абарона Багародзіцай Пачаева (Цярнопальская вобласць, Украіна) ад нашэсця татараў. Гэтая цудатворная ікона Багародзіцы набыла асаблівую славу ў час, калі ва Успенскай Пачаеўскай лаўры неслі служэнне базыльяне. Дзякуючы шчодрай фундацыі старасты канеўскага Мікалая Васіля Патоцкага, яны збудавалі велічны манастырскі комплекс з саборам Успення Найсвяцейшай Багародзіцы ў стылі ракако. З тых часоў цудатворную ікону Маці Божай ушаноўваюць не толькі праваслаўныя, якім Пачаеўская лаўра належыць сёння, але і грэка- і рыма-католікі.

З 1712 па 1833 г. манастыр у Пачаеве быў адным з найбольш значных цэнтраў базыльянаў і ўсёй Уніяцкай Царквы. Тут з 1730 г. дзейнічала друкарня, у якой выдадзена 187 кніг. У гэты перыяд у манастырскай хроніцы занатаваныя 539 выпадкаў ацалення пасля малітваў перад іконай Маці Божай.

Сёння, 19 ліпеня 2024 года, Яго Святасць Папа Францішак прызначыў ксяндза Андрэя Зноску, да гэтага часу пробашча парафіі Божай Міласэрнасці ў горадзе Ліда Гродзенскай дыяцэзіі, дапаможным біскупам Пінскай дыяцэзіі, надаючы яму тытулярны пасад Скардоны.

Вышэйзгаданае рашэнне апублікавана сёння, 19 ліпеня 2024 года, ў Рыме а 12-й гадзіне.

Святы Айцец напісаў да ўдзельнікаў і арганізатараў XXI Лацінаамерыканскай сустрэчы нацыянальных душпастыраў моладзі, якая праходзіць у парагвайскім Асунсьёне пад дэвізам: Кажу табе, устань!

“Маладосць – гэта этап жыцця, які звычайна характарызуецца натуральным аптымізмам, энергіяй і надзеяй. Дазвольце Хрысту перамяніць ваш натуральны аптымізм у любоў, якая ўмее ахвяраваць сабой, шчырую, сапраўдную і непадробную. У такім выпадку ваша маладосць будзе дарам для Езуса і для свету, а ваша жыццё застанецца годным і плённым”, - звярнуўся Францішак да падапечных моладзевых душпастыраў.

За пакрытай графіці сцяной у святыні Гроба Пана ў Ерузалеме група даследчыкаў выпадкова выявіла самы вялікі з вядомых сярэднявечных алтароў.

Як паведаміла 16 ліпеня каталіцкае інфармацыйнае агенцтва КАІ, алтар крыжацкіх часоў шырынёй 3,5 метра, які быў пасвячаны ў 1149 годзе, на працягу дзесяцігоддзяў лічыўся страчаным.

Падчас рэстаўрацыйных прац археолаг Аміт Рэем з Ізраільскага ўпраўлення па справах старажытнасцяў і гісторык Ілля Беркавіч з Аўстрыйскай акадэміі навук выявілі за каменнай плітой вагой у некалькі тон мармуровы алтар, на фасадзе якога турысты «ўвекавечылі» сябе графіці.

5 жніўня 2024 года, ва ўспамін Маці Божай Снежнай, Святы Айцец прыме ўдзел у Другіх Нешпарах у базіліцы Санта-Марыя-Маджорэ, у традыцыйнай цырымоніі ўспаміну “цуду снегу”, якая супадае з гадавінай асвячэнне базілікі.

Паводле легенды, распаўсюджанай у канцы XIII стагоддзя, пры Папу Ліберыі (352-366) рымскі патрыцый Ян і яго знатная жонка, не маючы нашчадкаў, вырашылі зрабіць Маці Божую спадчынніцай свайго вялікага маёнтка. Абодва сужэнцы шчыра маліліся Богу, каб воля Найсвяцейшай Панны адносна добрага выкарыстання іх маёмасці хоць нейкім чынам адкрылася ім. Маці Божая пачула іх просьбу і пацвердзіла яе незвычайным феноменам. У ноч на 5 жніўня, у час найбольшай спякоты ў Рыме, частка Эсквілінскага ўзгорка была пакрыта снегам. У тую ноч Маці Божая з'явілася ў сне абодвум сужонкам і выказала кожнаму сваё жаданне, каб там, дзе яны знойдуць снег на ўзгорку, пабудавалі касцёл у Яе гонар. Так яна хацела стаць іх спадчынніцай. Пра гэта патрыцый Ян паведаміў Папу Ліберыю, якому прысніўся ідэнтычны сон. Так раніцай Папа ў атачэнні духавенства і народа ўрачыстай працэсіяй накіраваўся на заснежаны пагорак і там пазначыў месца для будаўніцтва касцёла ў гонар Панны Марыі. Базіліка сапраўды была пабудавана пры Ліберыі і асвечана ім. Яго наступнікі перабудоўвалі гэты храм і ўпрыгожвалі яго. У ім знаходзяцца рэліквіі ясляў Езуса Хрыста, магілы сямі Пантыфікаў і капліца з цудадзейнай выявай Маці Божай Снежнай, якую таксама называюць Salus Populi Romani, або Выратавальніца рымскага народа.

9-13.07.2024 сэмі-дэкада (паў-дэкада), 5 дзён малітоўнай падрыхтоўкі да Полацкага свята. Тыя, што дабяруцца да Полацка і тыя, хто далучыцца духоўна, МОЛІМСЯ СУПОЛЬНА за Царкву ды за яе сведчанне веры, надзеі, любові. (Добрай дапамогай ў малітве ёсць "Акафіст Імю Ісуса", аўтарства Францішка Скарыны).

Кожны год - у нядзелю пасля 11 ліпеня (дзень мучаніцтва Полацкіх Пакутнікаў, манахаў базыльянаў, ++11 ліпеня 1705 г.) - у грэка-каталіцкім храме ў Полацку (вул. Навасёлаў, д. 70) праходзіць Свята. У свой час тады завяршалася грэка-каталіцкая пешая Пілігрымка Віцебск - Полацк.

25 чэрвеня 2024 года ў Ватыкане абнародавалі лагатыпы і дэвізы падарожжа Францішка ў Бельгію і Люксембург. Як заяўлялася раней, яно запланавана на 26-29 верасня 2024 года.

Першы лагатып уяўляе сабой стылізаваную карту Бельгіі, перасечаную дарогай, па якой ідуць людзі рознага ўзросту і розных культур. Унізе – сілуэт Папы ў белым колеры. Дэвіз апостальскага падарожжа: У дарогу, з надзеяй (En route, avec Espérance), які гучыць як заклік ісці разам шляхам, які з’яўляецца гісторыяй краіны, але таксама Евангеллем, шляхам Езуса Хрыста, нашай Надзеі.

6 ліпеня ў Нацыянальным санктуарыі Маці Божай Будслаўскай прайшлі цэнтральныя ўрачыстасці сёлетняга Будслаўскага фэсту, падчас якога адбылося прысвячэнне Касцёла на Беларусі Найсвяцейшаму Сэрцу Езуса.

Гэты фэст стаў апошнім у служэнні ў нашай краіне Апостальскага нунцыя Антэ Ёзіча, якога 28 чэрвеня Папа Францішак прызначыў на новую місію ў Грузію і Арменію.

На Будслаўскі фэст 5-6 ліпеня 2024 г. вернікі з многіх грэка-каталіцкіх парафій Беларусі прыбылі ў складзе пілігрымак з розных мясцінаў а таксама і ў малых індывідуальных групах; частка з іх дабіралася на машынах. 

Ужо ў Будславе яны апранулі майкі "Надзея не расчаруе" (Рым 5:5), што ў гэтым годзе выкарыстоўваюцца ў розных душпастырскіх грэка-каталіцкіх праграмах.