Чарговае чытаньне:
2-е пасланьне да Карынцянаў 3.4-11
4. Такую пэўнасьць мы маем у Богу праз Хрыста,
5. не таму, што мы самі здольныя былі вымысьліць нешта ад сябе, як бы ад сябе, а здольнасьць нашая ад Бога;
6. Ён даў нам здольнасьць быць слугамі Новага Запавету, ня літары, а Духа, бо літара забівае, а Дух творыць жыцьцё.
7. Калі ж служэньне сьмерці, сьмертаносным літарам, выразанае на камянях, было такое слаўнае, што сыны Ізраіля не маглі глядзець на аблічча Майсеевае з прычыны мінушчае славы аблічча ягонага,
8. дык наколькі ж большае павінна быць служэньне Духа ў славе!
9. Бо калі служэньне асуджэньня - слава, дык тым больш пераважае ў славе служэньне апраўданьня.
10. Тое праслаўленае нават ня мае ўжо славы з гэтага боку, з прычыны большае славы наступнага.
11. Бо, калі мінушчае слаўнае, дык болей слаўнае тое, што застаецца жыць.
Евангельле паводле Мацьвея 23.29-39
29. Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што будуеце магільніцы прарокам і ўпрыгожваеце помнікі праведнікам.
30. і кажаце: «калі б мы былі ў дні бацькоў нашых, дык ня былі б саўдзельнікамі іхнімі ў праліваньні крыві прарокаў»;
31. тым самым вы самі сьведчыце супроць сябе, што вы сыны тых, якія забілі прарокаў;
32. дапаўняйце ж меру бацькоў вашых.
33. Зьмеі, выродзьдзе яхідніна! як унікнеце вы асуджэньня ў геену?
34. Таму, вось, Я пасылаю да вас прарокаў, і мудрых, і кніжнікаў; і некаторых зь іх вы заб'яце і ўкрыжуеце, а некаторых будзеце біць у сынагогах вашых і гнаць з горада ў горад;
35. каб апала на вас уся кроў праведная, пралітая на зямлі, ад крыві Авеля праведнага да крыві Захарыі, сына Варахіевага, якога вы забілі паміж храмам і ахвярнікам.
36. Праўду кажу вам: усё гэта ападзе на род гэты.
37. Ерусаліме, Ерусаліме, што забіваеш прарокаў і каменьнем пабіваеш пасланых да цябе! колькі разоў хацеў Я сабраць дзяцей тваіх, як птушка зьбірае птушанят сваіх пад крылы, і вы не схацелі!
38. Вось, застаецца вам дом ваш пусты.
39. Бо кажу вам: ня ўбачыце Мяне ад сёньня, пакуль ня ўсклікнеце: «дабраславёны Той, Хто ідзе ў імя Гасподняе!».